Distichodus affinis Günther, 1873
|
Rząd >> Rodzina:
(Characiformes) – Kąsaczokształtne >> (Distichodontidae)
Występowanie:
Afryka – dorzecze rzeki Kongo
Wielkość:
20 cm
Synonimy:
* Distichodura affine (Günther, 1873)
* Distichodus abbreviatus Peters, 1877
Cechy charakterystyczne:
Jest to najczęściej sprowadzany i hodowany gatunek z rodzaju Distichodus przyjmujący zazwyczaj pozycje ciała z lekko skośnie skierowaną w dół głową, co jest typowe dla innych przedstawicieli tego rodzaju. Przebywa w akwarium zazwyczaj przy dnie. Jest to ryba wybitnie roślinożerna, więc do wystroju akwarium nadają się wyłącznie rośliny silne i twarde.
Warunki hodowlane:
Można hodować go w akwariach wielogatunkowych. Wymaga miękkiego podłoża i licznych kryjówek.
Temperatura wody: 22-26°C Parametry wody: pH: około 7 dH: 10-20°
Opis pochodzi ze strony: www. akwadrago.pl
Distichodus affinis
Systematyka :
Rząd
Kąsaczokształtne Characiformes
Rodzina
Distichodontidae.
Nazwa :
Distichodus affinis Günther, 1873
Synonim:
Distichodura affine (Günther, 1873)
Distichodus abbreviatus Peters, 1877
FishBase
Występowanie :
Afryka – Demokratyczna Republika Konga.
Wielkość :
Do 20 cm.
Dymorfizm płciowy :
Prawdopodobnie starsze samice są bardziej zaokrąglone w partii brzusznej.
Woda :
twardość do 10°dH
pH 6,0 – 7,0
temperatura 22 – 26°C
Akwen :
Długie i szerokie, wymiary 200×60 cm. Uwielbia wprost akwaria gęsto zasadzone roślinami które z upodobaniem zjada. Więc akwarium najlepiej bez roślin, jako dekoracje korzenie i gałęzie, słabo oświetlone.
Zachowanie :
Jest to spokojna ryba, nie atakuje innych gatunków, należy ją trzymać w grupce przynajmniej 6 osobników, często pływa w lekko skośnej pozycji głową w dół. Potrzebuje też kryjówek między korzeniami.
Dieta :
Ryba typowo roślinożerna ma bardzo długi przewód pokarmowy więc 80 % pokarmu powinna stanowić karma roślinna. Pokarm roślinny jest mniej kaloryczny od zwierzęcego więc powinno się podawać go więcej. Ja swoim podaje makaron najlepiej nitki, kaszę jęczmienną, pęczak, mannę, ryż, oczywiście ugotowane. Płatki owsiane, zalecane jest ich zaparzenie ale w takim przypadku mocno mącą wodę. Dlatego najlepiej wrzucić je do wrzątku i chwilę pogotować pilnując żeby nie wykipiały, po tym zabiegu nie zamącą wody. Dodatkowo dostają groszek i kukurydzę z puszki, liście sałaty, szpinak od czasu do czasu dostaną też kawałki owoców, wiśnie, czereśnie, śliwki, banany, (kiwi obrane ze skóry), starte na tarce w paski ogórki, marchew, cukinię. Jeżeli jest taka możliwość powinny też dostawać rośliny wodne, poza tym zjedzą wszelkie pokarmy sztuczne. Pozostałe 20 % powinien stanowić pokarm pochodzenia zwierzęcego, czyli wszelkie mrożonki dla ryb, dżdżownice. Jeden warunek mięsko powinny dostawać raz w tygodniu, karmiona tylko pokarmami mięsnymi będzie chorowała na zapalenie przewodu pokarmowego.
Seks :
Nieznane w środowisku naturalnym przystępują do tarła w grupach, ikra rozpraszana na dnie.
Do rozmnażania należy zastosować metodę pór roku ,do tego celu powinny zostać sztucznie stworzone warunki okresu suszy. Potrzebny jest duży zbiornik z wieloma kryjówkami. Okres sztucznej suszy powinien trwać 2 – 6 tygodni, podczas których pomału odlewamy wodę, a temperatura rośnie. W tym czasie ryby obficie karmimy zieleniną z niewielką domieszką czegoś bardziej kalorycznego np. dżdżownice. Okres suszy kończy się powolnym uzupełnieniem wody w zbiorniku poprzez dodanie wody deszczowej lub wody uzyskanej z filtra ro. Która powinna wynosić, twardość ogólna około 3°dH, twardość węglanowa równa 0. W zbyt dużej twardości węglanowej utrudnione jest zapłodnienie ikry i jej rozwój, pH 6,0 – 6,5 w takich warunkach powinno dojść do tarła.
Wymagania :
Przede wszystkim osobniki własnego gatunku, słabe oświetlenie i kryjówki wśród korzeni.